ฉันย้ายไปฝรั่งเศสกับแฟนเมื่อห้าเดือนก่อน และตอนนี้เราอาศัยอยู่ในแฟลตเล็กๆ ใจกลางกรุงปารีส ในฐานะนักทดลอง ฉันมักจะใช้เวลาส่วนใหญ่ในห้องแล็บ มักจะเกลี้ยกล่อมให้เลเซอร์แสดงพฤติกรรม ในการทดลองของฉัน เราดักจับอะตอมแต่ละตัวในอาร์เรย์ของออปติคอลแหนบดักจับที่สามารถจัดเรียงได้ตามอำเภอใจ จากนั้นเราสามารถกระตุ้นอะตอมเหล่านี้ให้อยู่ในสถานะ Rydberg
และใช้การตั้งค่า
เพื่อจำลองระบบควอนตัม ไม่มีวันปกติสำหรับฉัน เนื่องจากงานของฉันถูกกำหนดโดยสถานะปัจจุบันของการทดลอง ตลอดหนึ่งสัปดาห์ฉันสามารถทำงานกับเลเซอร์ รับข้อมูล วิเคราะห์และเขียนผลลัพธ์ หรือซ่อมแซมเครื่องจักรหรืออุปกรณ์อื่นๆ ความหลากหลายภาคปฏิบัตินี้เป็นส่วนที่ฉันชอบในการเป็นนักวิจัย
ร้านค้าว่างเปล่า ห้องปฏิบัติการว่างเปล่า เช่นเดียวกับคนส่วนใหญ่ โรคระบาดมีผลกระทบอย่างมากต่อชีวิตประจำวันของฉัน รัฐบาลฝรั่งเศสปิดมหาวิทยาลัยและห้องปฏิบัติการวิจัยเมื่อวันที่ 13 มีนาคม และตั้งแต่นั้นเป็นต้นมาก็ออกกฎปิดเมืองที่เข้มงวด คู่ของฉันและฉันคาดว่าจะอยู่ในอพาร์ตเมนต์ของเรา
ออกไปหาอาหาร ยา หรือออกกำลังกายเท่านั้น เราต้องอยู่ในระยะ 1 กม. จากบ้านของเรา กลับภายใน 1 ชั่วโมง และพกกระดาษโน้ตระบุเวลาที่เราออกไปและเหตุผล จากการทัศนาจรสั้น ๆ ของฉันดูเหมือนว่าผู้คนจะปฏิบัติตามกฎเหล่านี้ ถนนว่างเปล่า ร้านค้าและโรงแรมถูกสร้างใหม่หมด
แม้ว่าร้านบูแลงเกอรี่ยังคงเปิดอยู่เพื่อให้เมืองมีขนมปังบาแกตต์และครัวซองต์ เดิมทีการปิดเมืองนี้กำหนดไว้เป็นเวลา 14 วัน แต่มีแนวโน้มที่จะขยายออกไปอีก งานส่วนใหญ่ของฉันไม่เหมาะกับการทำงานจากที่บ้าน น่าเศร้าที่การทดลองประกอบด้วยปุ่มและสวิตช์ทางกายภาพจำนวนมาก
ที่ต้องกดเพื่อเรียกใช้งาน และไม่สามารถควบคุมจากระยะไกลได้ ดังนั้นฉันจึงต้องหางานใหม่ที่สามารถทำได้จากความสะดวกสบาย (ญาติ) ของโต๊ะอาหารของฉัน ขณะนี้ฉันกำลังมุ่งเน้นไปที่การสร้างและเรียกใช้การจำลองของการทดสอบ นี่เป็นงานที่ดีสำหรับฉัน เพราะฉันอยากทำมาสักระยะหนึ่งแล้ว
แต่ฉันพบว่า
มันง่ายเกินไปที่จะเสียสมาธิไปกับกิจกรรมต่างๆ ในห้องแล็บสามเช้าต่อสัปดาห์ที่ห้องแล็บมี Skype แบบกลุ่มที่เราพูดคุยงานของเรา ติดต่อและตรวจสอบซึ่งกันและกัน สัปดาห์ที่แล้ว ฉันได้เข้าร่วมเวิร์กชอปที่ย้ายไปทางออนไลน์ด้วย ฉันไม่ได้ลงทะเบียนสำหรับเวอร์ชัน “ชีวิตจริง”
ท้องฟ้าสีครามเบื้องบน ความกังวลเบื้องล่างการอยู่ในแฟลตของฉันไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะฉันชอบอยู่ข้างนอกและเดินเล่น ฉันมักจะเดินมากกว่าหนึ่งชั่วโมงในแต่ละวันเพื่อไปที่ห้องแล็บของฉัน แต่ Fitbit ของฉันแจ้งว่าเมื่อสัปดาห์ที่แล้วฉันเดินน้อยกว่าปกติ 50 กม.
ยิ่งไปกว่านั้น
อากาศในปารีสก็สวยขึ้นทันใด ท้องฟ้าเป็นสีฟ้าทุกวัน และอุณหภูมิก็อุ่นพอที่จะกินไอศกรีมข้างถนนได้ อย่างไรก็ตาม ฉันเข้าใจถึงความสำคัญของการอยู่ในบ้าน และฉันรู้ว่าฉันอยู่ในตำแหน่งที่มีสิทธิพิเศษ ฉันแข็งแรงดี ฉันยังได้รับเงิน ฉันอาศัยอยู่กับคู่ชีวิตของฉัน และซูเปอร์มาร์เก็ตในฝรั่งเศส
ก็ได้รับการจัดเตรียมไว้อย่างดี ฉันสนุกกับเวลาพิเศษที่มีเพราะฉันไม่ได้เดินทางอีกต่อไป ฉันทำอาหารมากขึ้น เล่นโยคะ (เกือบ) ทุกวัน และวิ่งสามหรือสี่ครั้งต่อสัปดาห์และถ้าไม่ใช่เพราะล็อกดาวน์ทั่วโลก ฉันคงไม่รู้เรื่องนี้ ฉันอาจไม่เคยมีประสบการณ์สับสนโดยสิ้นเชิงกับการพูดคุยทางทฤษฎี
ฉันคิดถึงห้องแล็บ และคิดถึงงานที่ทำอยู่ หลังจากห้าเดือนในบทบาทของฉัน ในที่สุดฉันก็เข้าใจการทดลองจริงๆ และรู้สึกตื่นเต้นมากกับข้อมูลที่เราได้รับ บางวันก็ยากกว่าวันอื่นๆ และการทำงานให้มีประสิทธิภาพอาจเป็นเรื่องที่ท้าทาย ฉันรู้สึกกังวลเกี่ยวกับสุขภาพของครอบครัวและเพื่อน ๆ
และกังวลเกี่ยวกับสถานะของโลก เป็นการยากที่จะหลีกหนีจากสถิติที่มากมายมหาศาลและรายการ “วิธีสร้างประสิทธิผลที่บ้าน” “วิธีออกกำลังกายที่ดีที่สุดที่ควรทำในห้องนั่งเล่นของคุณ” และ “รายการทีวียอดนิยมที่ควรรับชม” ซึ่งไม่มีรายการใดที่น่าสนใจหรือ ยกระดับการอ่าน
เพื่อหาทางฉีดแท่งซิลิกอนด้วยทองแดง McGuigan จึงตัดสินใจหลอมหลอดแก้วที่บรรจุส่วนผสมของเขาด้วยการให้ความร้อนในเตาเผาที่อุณหภูมิ 1,000 °C โดยใช้ “สถานีเชื่อมออกซิเจน-ไฮโดรเจน” ที่มุมห้องแล็บของเขา เมื่อเปิดวาล์วหลักเข้ากับถังแก๊ส สังเกตเห็นเสียงฟู่อันเป็นลางร้ายที่เขาต้องการ
“แก้ไข” ด้วยการ “บิดเล็กน้อย” ที่ประแจของเขานี่คือช่วงเวลาแห่งความไม่แน่นอนและการหยุดชะงักซึ่งพวกเราหลายคนไม่เคยเผชิญมาก่อน และไม่มีจุดสิ้นสุดที่ชัดเจน ดังนั้นเมื่อฉันรู้สึกวิตกกังวลหรือเครียด ฉันจะหยุดพัก ฉันไม่พยายามทำให้ตัวเองทำงาน ฉันทำอย่างอื่น และเหนือสิ่งอื่นใด
เมื่อตระหนักว่าไฮโดรเจนเป็นสารไวไฟที่อันตราย McGuigan จึง “ตื่นตระหนก” และเริ่มหมุนข้อต่อของกระบอกสูบ “ผิดวิธี” ผู้ควบคุมปฏิเสธที่จะขยับเขยื้อน ทำให้ McGuigan เพิ่ม “การซื้อ” บนขวดโดยพันขาของเขาไว้รอบฐาน “เพื่อพยายามหยุดไม่ให้มันหมุน”
จากนั้น ขณะที่ McGuigan กำลังเห็นภาพภัยพิบัติหัวหน้างานของเขาเดินเข้ามา เมื่อเห็นเขาพันรอบกระบอกไฮโดรเจน “ต่อสู้กับเรกูเลเตอร์อย่างกับช่างประปาบ้าพลังเต้นรูดเสา” เจ้านายของเขาก็ปิดกระบอกสูบหลักอย่างใจเย็น วาล์ว. ฝันร้ายถูกปัดป้อง แต่วันของ McGuigan กำลังจะเลวร้ายลง
หลังจากเติมตัวอย่างของเขาแล้ว McGuigan ก็วางมันลงในบีกเกอร์ที่มีกรดไฮโดรคลอริกเข้มข้น ในขณะที่พยายามละลาย “ร่องรอยสุดท้ายของทองแดงจากแท่งโลหะ” เขายกบีกเกอร์ขึ้นให้แสง “เหมือนกับที่คุณทำกับไวน์รสเลิศ” สุดท้าย เขาพยายามตรวจสอบพื้นผิวของตัวอย่างโดยให้บีกเกอร์ “ทำสเลอปี้” เช่นเดียวกับคุณ โชคดีที่กรดไหลออกจากบีกเกอร์และไปที่ขาหนีบของเขา
Credit : เกมส์ออนไลน์แนะนำ >>> ดัมมี่ออนไลน์ เงินจริง / สล็อตเว็บตรง100
