เว็บสล็อต Henry Minter ทำงานเป็นกรรมกรในจอร์เจียในช่วงทศวรรษ 1870 เมื่อเขาได้พบกับ Mary Dotson สาวใช้ผิวดำ ทั้งคู่ไม่เคยแต่งงานกัน ซึ่งอาจจะผิดกฎหมายในขณะนั้นแต่พวกเขาอยู่ด้วยกันจนกว่าเฮนรี่จะเสียชีวิตแมรีซึ่งถูกทิ้งให้อยู่กับลูกสี่คน ก็กลายเป็นสาวซักผ้าในแอตแลนต้า ลูกสาวของพวกเขา ฟลอเรนซ์ พยายามหาทุนโดยการทำแสงจันทร์ ถูกจับในปี 1920
การกักขังจำนวนมาก
ในปี 2016 ในสหรัฐอเมริกา มีคนประมาณ1.5 ล้านคนถูกจำคุก . ประมาณ 12 ถึง 13 เปอร์เซ็นต์ของประชากรทั้งประเทศเป็นชาวแอฟริกัน-อเมริกัน แต่กลุ่มนี้ มี นักโทษมากกว่าหนึ่งในสาม
เหตุใดระบบเรือนจำของอเมริกาจึงคุมขังชายผิวดำอย่างไม่เป็นสัดส่วน? นักวิเคราะห์บางคนตำหนิการทำสงครามกับยาเสพติด แต่นั่นไม่ใช่จุดเริ่มต้นของความเชื่อมโยงระหว่างเชื้อชาติกับการจำคุก การวิจัยทางประวัติศาสตร์ก่อนหน้านี้แสดงให้เห็นว่า หลังสงครามกลางเมือง มีการจำคุกอดีตทาสในสหรัฐอเมริกา เพิ่มขึ้นอย่างมีนัยสำคัญ
การสิ้นสุดของความเป็นทาสยังทำให้จำนวนประชากรในเรือนจำเพิ่มขึ้นทั่วทั้งจักรวรรดิอังกฤษ ก่อนการเลิกทาสในปี พ.ศ. 2376 หมู่เกาะอินเดียตะวันตกมีนักโทษในเรือนจำประมาณ 1,000 คน เมื่อถึงปี พ.ศ. 2378 มันเพิ่มขึ้นแปดเท่า
เช่นเดียวกับในหมู่เกาะอินเดียตะวันตกของอังกฤษ การสิ้นสุดของความเป็นทาสในสหรัฐอเมริกานั้นมาพร้อมกับความปรารถนาที่จะทำให้ประชากร “ปัญหา” ไร้ความสามารถในรูปแบบอื่น ตามที่ผู้ว่าการเรือนจำของรัฐมิสซิสซิปปี้ในอนาคตระบุไว้ในขณะนั้น “การปลดปล่อยพวกนิโกรจะต้องใช้ระบบการกักขัง”
นักโทษจอร์เจีย
Ancestry.com ได้อัปโหลดบันทึกของเรือนจำไปยังอินเทอร์เน็ต เพื่อสร้างความพึงพอใจให้กับนักลำดับวงศ์ตระกูลในการค้นหาบรรพบุรุษที่อาจถูกจองจำ บันทึกเรือนจำที่แปลงเป็นดิจิทัลหลายพันฉบับมีให้ใช้งานแล้ว ไม่เพียงแต่ในสหรัฐฯ เท่านั้น แต่ยังรวมถึงแคนาดา สหราชอาณาจักร ออสเตรเลีย และประเทศอื่นๆ ด้วย
เรานำเสนองานวิจัยเกี่ยวกับบันทึกดิจิทัลของระบบทัณฑ์บนของจอร์เจียที่การประชุมเชิงปฏิบัติการเกี่ยวกับประวัติศาสตร์เรือนจำที่มหาวิทยาลัยจอร์เจียเมื่อวันที่ 10 เมษายน การวิเคราะห์รายการทะเบียนเรือนจำเกือบ 25,000 รายการของเราแสดงให้เห็นว่าความสัมพันธ์ระหว่างเชื้อชาติกับการจำคุกเริ่มต้นขึ้นในทศวรรษ 1860 อย่างไร
บันทึกข้อมูลต่างๆ ของจอร์เจียนั้นน่าประทับใจ โดยดำเนินมาเป็นเวลา 200 ปีตั้งแต่ปี พ.ศ. 2360 นอกจากชื่อนักโทษ ความผิด และรายละเอียดของประโยคแล้ว บันทึกยังรวมถึงรายละเอียดต่างๆ เช่น สีตา ส่วนสูง บ้านเกิด และสถานที่ของ ความเชื่อมั่น เช่นเดียวกับว่าผู้ต้องขังได้รับการอภัยโทษหรือหลบหนีในภายหลังหรือไม่
ก่อนเกิดสงครามกลางเมือง มีคนเฉลี่ย 40 คนต่อปีถูกส่งเข้าคุกในจอร์เจีย ซามูเอล ดับเบิลยู วิตเวิร์ธจากโจนส์เคาน์ตี้เป็นนักโทษทั่วไป ชาวไร่ฝ้ายสีบลอนด์และตาสีฟ้ารายนี้ถูกจำคุกในข้อหาก่อ “การทำร้ายร่างกาย” – อาจเป็นความรุนแรงที่ขี้เมา – เมื่อวันที่ 1 มีนาคม พ.ศ. 2360 ถูกตัดสินจำคุก 10 ปี เขาสามารถหลบหนีได้ในวันคริสต์มาสอีฟ พ.ศ. 2363 ต่อมาเขาถูกจับกุมและถูกแขวนคอในภาคใต้ แคโรไลนา.
ในฐานะคนผิวขาว Whitworth เป็นส่วนหนึ่งของคนส่วนใหญ่ในเรือนจำในจอร์เจีย ระหว่างปี พ.ศ. 2360 ถึง พ.ศ. 2408 บันทึกเปิดเผยว่าหนึ่งในห้าของผู้ต้องขังถูกอธิบายว่า “ดำ” “มืด” หรือ “ทองแดง” ช่วงของตัวอธิบายที่ใช้ในการอธิบาย “ผิวเผิน” ซึ่งต่อมาเปลี่ยนเป็นหมวดหมู่ของ “เชื้อชาติ” ในปี พ.ศ. 2411 เป็นแบบอิมเพรสชันนิสม์และเป็นการดูถูกอย่างไม่ตั้งใจ ประมาณ 900 คนในกลุ่มตัวอย่างของเราถูกอธิบายว่าเป็นสีของ “เค้กขิง”
ในปี 1864 อดีตทาสเพียงเจ็ดคนถูกคุมขังในจอร์เจีย เมื่อถึงปี พ.ศ. 2411 สิ่งนี้ได้เพิ่มขึ้นเป็น 147
ตั้งแต่ทศวรรษ 1870 ถึง 1900 นักโทษที่ถูกตัดสินจำคุกถูกบังคับให้ทำงานในทุ่งนาแทนที่จะอยู่ภายในกำแพงเรือนจำ เมื่อระบบการเช่าของผู้ต้องหาสิ้นสุดลง ตัวเลขก็สูงขึ้นอีกครั้งอย่างไม่ลดละ จำนวนนักโทษเพิ่มขึ้นจาก 42 คนในปี 1900 เป็นมากกว่า 500 คนในปี 1910 เป็นมากกว่า 1,000 คนในปี 1920
การวิจัยของเราแสดงให้เห็นว่าการเพิ่มขึ้นของจำนวนเรือนจำในจอร์เจียตลอดช่วงศตวรรษที่ 19 และต้นศตวรรษที่ 20 นั้นเกิดจากการกวาดล้างชายหนุ่มผิวดำผ่านประตูเรือนจำ การเพิ่มจำนวนส่วนใหญ่เกิดจากการหลั่งไหลเข้ามาอย่างรวดเร็วและต่อเนื่องของชาวแอฟริกันอเมริกันระหว่างอายุ 18 ถึง 22 ปี
เรื่องราวในข้อมูล
สถิติสามารถพาเราไปได้ไกลเท่านั้น โดยใช้วิธีการที่พัฒนาขึ้นในโครงการก่อนหน้าเกี่ยวกับนักโทษชาวอังกฤษDigital Panopticonเราได้เริ่มจับคู่รายงานการพิจารณาคดีดิจิทัล บันทึกสำมะโน เอกสารเรือนจำ และประวัติครอบครัว เพื่อสร้างชีวิตนักโทษทั้งก่อนและหลังถูกคุมขังในระบบ สุดท้ายนี้ เราหวังว่าจะเผยแพร่งานวิจัยนี้ทางออนไลน์อย่างเสรี
ในมุมมองของเรา คนเหล่านี้ไม่ควรถูกกำหนดโดยสถานะของพวกเขาในฐานะอดีตทาสหรือในฐานะนักโทษ พวกเขาใช้เวลาอยู่ในคุก แต่แล้วก็ได้รับการปล่อยตัวเพื่อสร้างชีวิตใหม่อีกครั้ง
ตัวอย่างเช่น โรส แจ็คสันซึ่งมีพี่น้อง 15 คนซึ่งเกิดในปี พ.ศ. 2399 ถูกตัดสินว่าขโมยจากบ้านของนายจ้างในเมืองมัสโคกี รัฐจอร์เจีย เธอรับราชการในเรือนจำเป็นเวลาหกปีก่อนจะฟื้นคืนชีพ และไม่เคยต้องมีปัญหากับศาลอีกเลย
เจมส์ วิมลีย์ – ชายผิวดำ 5 ฟุต 4 นิ้ว – ถูกตัดสินว่าขโมยเมื่ออายุ 15 ปีใน Cobb County ทางตะวันตกเฉียงเหนือของแอตแลนต้า แม้จะถูกคุมขังเป็นเวลา 6 ปี แต่เขาก็ยังทำงานในฟาร์ม แต่งงาน และมีลูก ในปี ค.ศ. 1909 เขายังคงอาศัยอยู่กับลูกสี่คนในฐานะพ่อม่ายในพื้นที่ซึ่งปัจจุบันรู้จักกันในชื่อเมืองคาร์เตอร์สวิลล์
นักโทษอย่างแจ็กสันและวิมลีย์มักนำชีวิตที่ประสบความสำเร็จมาปล่อย แม้ว่าจะมีความไม่เท่าเทียมกันของระบบที่กักขังพวกเขาไว้ เมื่อค้นหางานและที่อยู่อาศัยในปัจจุบัน อดีตนักโทษชาวแอฟริกันหรือเชื้อสายฮิสแปนิกอาจประสบปัญหาคล้ายกับอดีตทาสเมื่อ 150 ปีก่อน
นักโทษผิวดำมีความสำคัญแม้ว่าบางครั้งนักประวัติศาสตร์จะมองไม่เห็นก็ตาม ด้วยบันทึกที่แปลงเป็นข้อมูลดิจิทัลใหม่เหล่านี้ นักวิจัยจึงสามารถเปรียบเทียบชีวิตของผู้คนที่ถูกคุมขังใน Alcatraz, Kansas Leavenworth, Eastern State Penitentiary และอื่นๆ ได้ นักประวัติศาสตร์อย่างพวกเราพร้อมที่จะเปิดเผยชื่อและเรื่องราวของนักโทษที่ถูกลืมไปหลายพันคน เว็บสล็อต
